Sen z 23.07.2022

Przyjechałam z pracy po Partnera do lokalu gastro. Zrobili sobie jakąś imprezę z kolegami. Usiadłam z nimi na chwilę, bo impreza wciąż trwała, żartowali że to wesele.

Dziwne, ale nie kojarzyłam tych Gości, sami Mężczyźni. Wszyscy wielcy jak mąż, ale kiedy On z nimi pracował ??? Lokal też niby dobrze znajomy, ale architektura i rozwiązania to jakieś starożytne.

I dzisiaj to już zauważyłam. Ja patrzę oczami mojego Avatara, ale przez obraz z mojej pamięci. Tylko że patrzę już tak tak długo, że jest cienki jak firanka, naciągnięty do granic możliwości. I jest możliwe, że obszar jaki już teraz widzę, przerasta możliwości moich wspomnień, bądź nakłada mi się czas. Nie wiem.

Lokal był pusty, wiec zostawiłam tą armie przy stoliku i zaczęłam chodzić. Właścicieli znam osobiście. Stary jest ogrodnikiem. Wyszłam na taras i oglądałam róże.

Weszłam do jakiegoś pomieszczenia i zobaczyłam jak Joanna zarabiała ciasto. Dała mi partie do zarobienia, ale było tak twarde że bolały mnie nadgarstki. Zaczęła mówić że Właścicielka organizuje kursy, jak pójdę to wytłumaczy jak to upiec. Ale Joanna otworzyła piekarnik i wyciągnęła swoje ciasto. Do niczego się nie nadawało . Na wierzchu było ok, a pod spodem mokre. Wywaliła to na palnik kuchenki.Stwierdziłam że moje ciasto zabieram ze sobą i upiekę po swojemu w domu.

Zobaczyłam właścicieli przy stoliku i podeszłam. Zaczęłam im opowiadać że stolarze mają tu wesele. A ja chodzę po ich ogrodach, wspomniałam o tych różach że są Boskie. More

Sen z 20.07.2022

Byłam chyba na jakiś targach, bo stałam jak na stoisku. Na wprost mnie był jakiś chłopczyk, wszyscy o nim gadali, plotkowali. Nie wiem nawet co wystawiał, ale na tapecie wystawiających był.

Później pojechałam samochodem za stację w strefę przemysłową. Widziałam jak nastolatki wrzeszczą, rozbierają się i łobużą. Popatrzyliśmy na siebie. Oni w zasadzie nie reagowali na mnie, a ja popatrzyłam i też pojechałam, bo nic ciekawego się nie działo.

I znalazłam się jak w przedziale pociągu.

Widziałam trzy Włoszki. Miały płaszcze i takie pojemniki na głowach jak plastikowe wiadra. Każda trochę winnym kształcie. Śmiesznie to wyglądało i dziwnie.

Wyciągnęły jakiegoś frajera z tłumu i wzięły go na masaż, bo teraz widziałam jak gość leży na brzuchu na kozetce, a jedna z nich stoi przy jego półnagim ciele. Od strony  jego stóp było okienko i w tym okienku druga z nich trzyma głowę i gada tej pierwszej, że to nie ten gość. Że pomyliły się, jak go wyciągnęły z tłumu ( pewnie k….. przez te wiadra ;)))))))

Ale ta masująca już nie reagowała. I teraz najlepsze !!!! Coś tam mówiła na początku po polsku, ale jak zaczęła masować to zaczęła mówić po włosku !!! tak mi się wydaje, bo go nie znam. Mówiła z pasją, akcentując literę “r” i wyciągając uchyłki “eo i eu” i tego typu. Nie wiem co to za formuła, ale brzmiało jak formuła. No chyba że przeklinała, bo było mnóstwo włożonej siły w tą wymowę.

Stałam i patrzyłam i nie mogłam się nasłuchać.

Sen z 17.07.2022

Byłam w jakiejś restauracji, pracowałam jako kierownik. Dziwne to było miejsce, bo pod ladą barową była jama jak wykuta w skale. Jeden główny stolik na podwyższeniu, ciasno oblegany. Miał takie coś na środku, bo jak wyszły klientki to to poprawiałam, trzy kamienne prostokąty jak małe małe menu. Do reszty schodziło się jakby w dół, ale też to co widzę jakieś dziwne. Jakby zejście z murami czy wydrążone w skale z roślinnością.

Jechałam z Partnerem samochodem cabrio, bo nie było dachu. Poczułam senność i odchyliłam głowę do tyłu. Widziałam chyba bezlistną strukturę drzewom. Albo coś jak totemy. W tej ażurowej plątaninie dostrzegłam zarysy Gwiazd. I tak sobie patrze i myślę, że nie wszystkie wyglądają jak gwiazdy, bo widzę też strzałki skierowane do góry i coś co łączy wszystkie te wzory jak litery w alfabecie.

Minął nas Gość w wózku inwalidzkim. Patrzę !!! Partner śpi. Przed nami wysoka zaspa ze śniegu, Gość i jeszcze jeden mężczyzna też śpi przed tą zaspą. Nie wiem ile wszyscy spaliśmy, ale ten jeden spał z łopatą do odwalania tego śniegu. Obudziłam Partnera i jakoś przejechaliśmy do warsztatu mojego kuzyna. Później jakaś kobieta mówiła mi, że jakieś dwa konkretne minerały ( podała nazwy) będą niwelować tą senność. Ale wbiegłam jej w słowo i powiedziałam, że nie, to nie to.

Znalazłam się z Gościem z wózka. Podpisywałam jakąś umowę, czy dokumenty. To był Owen Wilson australijski Tenisista. Poznałam go po tym krzywym nosie. Zagadywał cały czas tak, że nie mogłam skupić się na tych papierach. Takie to było drobnym drukiem napisane. Nie wiem czego to mogło dotyczyć, ale parafowałam każdą stronę.

Sen z 13.07.2022

Ciężko mi nazwać miejsce gdzie byłam. Słonecznie było, bo światło było piękne i mogłabym to nazwać zabudowy jednorodzinne, ale trochę było jakiegoś muru, to znowu jakiegoś tarasu, czy pisaku.

Ustalałam jakąś degustacje, ale mailowo, bo przy negocjacjach miałam jasnoniebieski interfejs poczty na Onecie. Ciężko się było dogadać, bo rozmawiałam z pośrednikiem, a On dopiero z szefem i długo to trwało. Moja Matka miałam jakaś wielką kwadratową torebkę. Czerwoną z żółtymi chyba napisami, bo podobne było to do “Winiary”. Zwróciłam na nią uwagę, bo nigdy u niej takiej nie widziałam.

Pod takim zadaszeniem jak wielki ganek stał wielki BOKS. A w nim mnóstwo pudełek z butami. Wszystkie były czerwone. Wyciągnęłam jakieś conversy, ale nazwa była inna, przymierzyłam i były ok. Na nodze zrobiły się takie trochę “zimowe” otuliły szczelnie kostkę.

Ktoś z tyłu powiedziała, że wszystkie są w moim numerze. No to zaczęłam mierzyć. Na początku na chybił trafił. W jednym pudełku były aż dwie pary. Klapki z diamentową klamrą na takim dziwnym obcasiku i jakieś inne. Ubrałam te z klamrą, miał rozmiar 3, ale pasował.

Były też torebki i wyciągnęłam kapelusz. Ten od razu przymierzyłam i poszłam się w nim przejść. More

Sen z 11.07.2022

Byłam z rodziną na wyjeździe. Staliśmy w grupie. I to były albo Czechy, albo Słowacja, w każdym razie jeden pierton, więc mogła to być Czechosłowacja.

Zawołałam Jacka ósmoklasistę i poszliśmy w takie zarośla, bo chciałam coś tam zobaczyć.

Weszliśmy do Apteki. Widziałam na ścianach półki całe wyłożone lekarstwami, od podłogi do sufitu. Apteka składała się z pomieszczeń jak na planie labiryntu, bo krążyliśmy po niej w te i z powrotem. 

W pewnym momencie otworzyłam jakiś drzwi i zobaczyła ciemny wysoki korytarz czy grotę, jak wydrążany tunel w skale i chodzących nim ludzi. Nic ciekawego tam nie było, więc cofnęłam się znowu do apteki.

Rozbolała mnie głowa, Jacek też zaczął mówić że boli. Nie miałam pieniędzy przy sobie, więc przemknęło mi przez myśl, że coś ukradnę, bo i tak nikt tego nie pilnuje. Ale jednak stwierdzałam że kogoś proszę o parę groszy.

Były tam takie stare Ropuchy, Matka z Córką. Zapytałam czy mają parte centów, bo chcemy kupić chociaż jedną tabletkę. Ale nie chciały dać !!

Zobaczyłam że zbierają z podłogi jakieś drobniaki które ktoś zgubił, więc też zaczęłam szukać i po chwili coś już tam miałam w rękach.

Nie wiem czy w końcu coś kupiłam, bo wiem tylko tyle, że we śnie pękły mi ostatnie dwa sznury kamieni które noszę na szyi. Szafir z onyksem i turkus z onyksem.

Na szczęście wstałam i wciąż mam na sobie.

Sen z 10.07.2022

Byłam w rodzinnej miejscowości. Dokładnie w domu Serafinek. Weszłam pod prysznic po Joannie a przed jej siostrami. Ale to była dziwna łazienka. Zagracona, bez drzwi i pod tym prysznicem to jakoś to się dziwnie stało. Nie miałam szamponu ze sobą, więc poprosiłam o odrobinę ich kosmetyków. Ale ta nalałam mi partię o wiele większa niż używam zazwyczaj.

Po wszystkim dałam mi ubranie i dwie pary butów. Jedne założyłam, a drugie niosłam w rękach.

Buty wyglądały jak muszkieterki, wysokie do kolan i jak z bardzo dobrej skóry. Na stopach miałam takie dziwne, ten nosek był taki podłużny. Trochę jak ze średniowiecznych obrazów. Ale te w rękach były już zgrabniejsze, w pięknym kolorze zieleni zmieszanej ze złotym. Sweter miałam duży, bo te rękawy tak mi się dziwnie wybrzuszały, jak w kaftanie u pazika i były jeszcze spodnie, ale to zorientowałam się później. More

Nie pamiętam z kiedy jest ten sen

Widziałam ludzi, jakieś dwie osoby. Mężczyznę i kobietę i powiedziałam do nich:

-No to dajcie, to zobaczę.

I patrze na te ich twarze. Kontur twarzy zaczął się rozwarstwiać przestrzenie i podświetlił jak widmo. Optyka była jak przy promieniowaniu. Kolory jakieś takie ciężko do określenia, ale wyglądało jak rozczepione. Nie wiem czego tam szukałam. Czy zakłóceń w formie, strukturze i symetrii, czy patrzyłam i czekałam czy nałoży mi się inna twarz. Wylezie na wierzch się pokazać.

Ni pamiętam z kiedy ten sen, jak rano wstałam to myślałam że nic nie śniłam. I dalej tak uważam. Ale teraz, przy kawie, zobaczyłam ten obraz.

Jednego jestem pewna, że widziałam to na tamtej stronie.

Sen z 08.06.2022

Zapamiętałam tylko że kros mnie wołał. Męski głos. W zasadzie to wypowiadał tylko imię. Tak jakby sprawdzał czy się odwrócę.

–  Aleksandra…..

Odwróciłam się. Zareagowałam, chociaż wiem że jestem na żywo Iwona, zareagowałam jako Sandra.

Drzemka z 05.06.2022  godz. 16:30

Położyłam się na chwilę na kanapie, bo nie mogłam opanować senności. Zajęcia z jogi miałam dopiero o 18:00.

Kontrolowałam cały czas sen, by był maksymalnie płytki, żeby o 17:00 zacząć się przygotowywać. Wybudzałam się co parę minut sprawdzając godzinę na telefonie. Raz wybudziły mnie zrywy mięśni, bo widziałam w pół snie jak leciała mi doniczka z kwiatkiem z rąk i łapiąc ją wybudziło mnie szarpniecie. Miałam jeszcze parę minut, więc znowu zamknęłam oczy.

Poczułam że ktoś na mnie patrzy w tym półśnie. Myślałam, że to Partner usiadł na wprost mnie na żywo i patrzy jak śpię. Ale otwierając oczy skierowane na to konkretne miejsce nikogo nie zobaczyłam. Kanapa była pusta.

Mężczyzna był dosyć wysoki. Siedział lekko wsparty na kanapie, nogi trzymał swobodnie, nonszalancko, to właśnie zwróciło uwagę. Siedział jak u siebie. Jakby słowo mir nic dla niego nie znaczyło. Luźne ubranie, coś jak koszula i spodnie, ubranie medyczne.

I to spojrzenie, ciężko mi to nawet sklasyfikować, ale patrzył jak “na swoje”.

Sen z 30.06.2022

Chyba była impreza u mnie w obecnym domu. Ale znowu nałożył mi się wtórny obraz, dom Serafinem i dom którego nie kojarzę. Front miał wysoki, szczególnie drzwi bo jak wchodziłam przez nie to pomyślałam że nie znam tego miejsca.

Widzę formę na którą nakładam swój obraz, na który ktoś inny nałożył własny. Patrzę po kimś kto to robił wcześniej.

Zapamiętałam tylko dobrze jedno zdarzenie. Wyszliśmy wszyscy do drogi krajowej. Nie wiem skąd taki tłum ludzi był u mnie, bo oprócz rodziny były osoby których nie kojarzę.

Z lewej jechał samochód osobowy, dosyć wolno. Wszyscy staliśmy na poboczu i patrzyliśmy na niego. W środku siedziała Rodzina. Ojciec Matka i dzieci.

My patrzyliśmy na nich, a Oni na nas. Jakoś tak spuściłam wzrok, bo mam w zwyczaju szukać szczegółów i dostrzegłam uczepionego podwozia niemowlaka. Boże!!!! jakie to było straszne uczucie. Samochód już nas minął. Zaczęłam machać rękami i krzyczeć. Kobieta dostrzegła to w lusterku bocznym, zatrzymali się. Dobiegłam do auta, widziałam paluszki dziecka ze śladami krwi i umęczoną buzie z dociśniętym policzkiem do podłoża. Mocno się trzymało, mimo bólu który musiało czuć. Nie czekałam aż wyjdą, złapałam za ramę auta i podniosłam samochód do góry przewracając go na bok. Zobaczyłam dobiegających innych ludzi, by mi pomóc.

Odwróciłam wzrok, bo nie chciałam spojrzeć na Dziecko, mam taką wrażliwość, że jak patrzę, to czuje ból jak echo. Wiedziałam, że jak zobaczę otwartą ranę , to poczuje cały przejazd tkanki po asfalcie.

Moja Matka mnie objęła i odprowadziła na bok, bo zaczęłam histeryzować. Krzyczałam chyba to rodziców – Nie widzieliście że nie ma dziecka ????

Zapytałam ją czy żyje w ogóle, bo chociaż widziałam otwarte oczy u niego, nie byłam pewna. Nie pamiętam co odpowiedziała, okropny był to widok, na szczęście inni się tym zajęli. I wtedy matka wprowadziła mnie w te wysokie drzwi których nie mogę sobie przypomnieć.